Toen ik in de lagere school zat merkte ik dat het met papa minder goed ging. Mijn zus nam hem vaak mee naar de dokter voor afspraken en soms hoorde ik gesprekken, maar ik kon er niets uit opmaken.

 

Op een avond vond ik een zak met enorm veel medicijnen. Ik schrok best wel, want het waren er echt veel. Eerst vroeg ik me af of we iemand in huis hadden met een verslaving haha, maar ik was erg nieuwsgierig. Dat moment tikte ik de namen van die medicijnen in op het internet en kwam ik erachter dat papa Parkinson heeft.

 

Ik was toen jong en had geen idee wat dit betekende, dus ging ik bijgevolg mijn onderzoek doen op het internet. Ik kwam erachter dat het best een stevige ziekte is waar tot op de dag van vandaag geen échte behandeling voor bestaat om het op te lossen. Het is eerder een slome, maar verwoestende ziekte.

 

Papa neemt dus medicijnen die het proces vertragen en helpen met het onderdrukken van bepaalde symptomen zoals bijvoorbeeld het trillen. Ik ben degene die het op mij neemt om zijn slaapkamer te onderhouden.

 

Dat betekent beddengoed verschonen, dweilen en af en toe zijn medicatie ordenen. In het dagelijks leven help ik hem met zijn kousen en schoenen aan te doen. Soms is dat best vervelend, want het gaat traag en ik wil mijn ongeduld niet tonen. Die ziekte is al kwelling genoeg. Ik doe het met heel veel liefde.

 

Hij rijdt eigenlijk bijna geen auto meer, terwijl hij dat vroeger wel heel goed kon. Mentaal heeft hij het moeilijk. Er is een taalbarrière tussen ik en mijn vader wat maakt dat ik het met hem niet over zijn mentaal welzijn kan hebben. Het doet pijn om hem zo te zien aftakelen.

 

Het trillen valt mij altijd het meest op. Het wordt ook erger op bepaalde momenten soms zo erg dat je bang bent dat het een aanval of dergelijke is. Na een tijdje merkte ik dat zijn gezichtsexpressies verdwenen wat overigens ook een symptoom is.

 

Ik help met kleine dingen en probeer er vooral gewoon te zijn voor hem, maar doet elke zoon/dochter dat niet? Het is een moeilijk proces, maar ik zal altijd van mijn papa houden en ik zal altijd mijn best doen om voor hem te zorgen.